کیوی
نقش عناصر غذایی در کودهی درختان کیوی
با توجه به اینکه یک نهال کیوی فروت در ابتدای رشد از وزن کمی برخوردار است به غذای کمتری نیز نیاز دارد اما چون هنوز
کشاورزان گوجه فرنگی
تاریخچه گوجه فرنگی
گوجه فرنگی (نام علمی: Solanum lycopersicum)
این گیاه بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است که طی دورهٔ استعماری اسپانیا به سایر نقاط جهان منتقل شد. انواع مختلف این گیاه امروزه در سراسر جهان پرورش داده می‌شود. البته «گوجه فرنگی» از نظر علم باغبانی و نداشتن هسته در دسته سبزیجات محسوب می‌شود.
گوجه فرنگی سرشار از ویتامین سی و لیکوپن است. این میوه امروزه به روش‌های مختلفی، به‌طور خام یا به‌عنوان یکی از مواد لازم برای تهیهٔ غذا، انواع سس و نوشیدنی مصرف می‌شود و بخش مهمی از رژیم غذایی مردم بسیاری از کشورها را تشکیل می‌دهد. کشت و پرورش این گیاه به‌طور کلی، مساحتی حدود سه میلیون هکتار را به خود اختصاص داده‌است، که نزدیک یک‌سوم کل مساحت مختص به کشت تره‌بار در جهان است.
با وجود این که گوجه فرنگی در علم گیاه‌شناسی یک میوه تلقی می‌شود، در علم کشاورزی اغلب به‌عنوان تره‌بار (سبزیجات) شناخته می‌شود.
گوجه فرنگی به تیرهٔ سیب‌زمینیان تعلق دارد.
به علت اهمیت اقتصادی، این گیاه موضوع تحقیق و پژوهش‌های بسیاری قرار دارد و در علم ژنتیک به‌عنوان یکی از گیاهان الگو شناخته می‌شود. تحقیقات انجام‌شده بر این گیاه در سال ۱۹۹۰ به تولید نخستین نوع تراریختهٔ مجاز برای مصرف و تجارت در ایالات متحده آمریکا انجامید.
این گیاه از دو طریق وارد ایران شد: راه اول از طریق ترکیه و ارمنستان، و راه دوم از طریق سفرهای مکرر خاندان قاجار به فرانسه بود. نام اولیهٔ گوجه فرنگی در ایران بادمجان ارمنی یا رومی بود. در ایران در ابتدا پرورش گوجه‌های کوچک که امروزه گوجه گیلاسی نامیده می‌شوند، مرسوم شد. پس از مدتی گوجه‌های بزرگتر وارد ایران شدند که به دلیل تفاوت اندازه با گوجه‌های رایج در آن زمان، به «گوجه فرنگی» مشهور شدند. در دوره قاجاریه، افراد خاندان معیری برای نخستین بار گوجه‌فرنگی را در مزرعه‌ای (که محوطهٔ فرودگاه مهرآباد کنونی است) پرورش دادند.
کشاورزی گوجه فرنگی
آب
برنامه ریزی بسیار دقیق آبیاری گوجه می تواند بر اساس میزان تبخیر و تعرق و با تانسیومتر صورت گیرد
در صورت گسترش خوب سیستم ریشه و بالا بودن قابلیت نگهداری آب توسط خاک، آبیاری می تواند در فواصل زمانی بیشتر بدون آسیب دیدن گیاه انجام شود.
نور و دما
به طور کلی می توان گفت دمای مناسب برای کاشت گوجه دماهای زیر 10 درجه سانتی گراد و بالای 38 درجه سانتی گراد به شدت بر روی بافت های گیاه تاثیر گذاشته و فعالیت فیزیولوژیک را کاهش می دهد.
این گیاه در دامنه دمایی 10 تا 30 درجه سانتی گراد به خوبی پرورش می یابد و دمای بهینه برای برای رشد 21 تا 24 درجه سانتی گراد می باشد.
به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت دماهای زیر 17 درجه سانتی گراد و بالای 27 درجه سانتی گراد جهت پرورش گوجه مطلوب نمی باشد. در کشت گوجه باید از تنش های آبی و دوره های طولانی خشکی اجتناب کرد زیرا باعث ایجاد ترک هایی در میوه می گردد.
خاک
گیاه گوجه فرنگی خاکی غنی از مواد معدنی را به خوبی می پسندد و بافت خاک شنی لومی را ترجیح می دهد. خاکی که در آن گوجه کشت می گردد از نظر شن و ماسه باید شرایط زیر را داشته باشد:
لایه بالایی تشکیل شده از شن با فضای متخلخل
لایه زیرین خاک تشکیل شده از ماسه
عمق خاک به اندازه 10-20 سانتی متر شرایط را برای داشتن یک گیاه سالم فراهم می کند. در خاک هایی با بافت سنگین انجام عملیات شخم عمیق می تواند شرایط را برای نفوذ خوب ریشه ها فراهم آورد.
گوجه فرنگی نسبتا تحمل بالایی به خاک هایی با PH متفاوت دارد. به طور کلی گیاه گوجه فرنگی PH بین 5.5 تا 6.8 را ترجیح می دهد.
مجله کشاورز مارکت
در مجله اینترنتی کشاورز مارکت با جدیدترین مقالات و دانستنی های کشاورزی در ایران و جهان
- مرکز تماس : 00982188679101
- ایمیل : info@keshavarz.market
